Ben
* Egzotik güzel diye bi’şey var. Yani; çirkin. Çocuk, kız arkadaşının çirkin olduğunu söyleyemiyo da, işte egzotik bi güzelliği var. Yaa desene çirkin diye. Sana moral veririz. Üzülme, şimdilik bununla idare et, ileride güzelini bulursun falan diye moral veririz. Ama sen öyle, benim kız arkadaşımın egzotik bir güzelliği var falan dediğin zaman, kusura bakma ama biz bıyığımızın altından gülüyoruz. * Geçenlerde yine bisikletimle ıssızda geziyorum. Yol çalışması yapan abilerden biri, beni görüp, yigenim erik ye dedi. Erik ye dedi ama kavunu gösteriyo. Aslında kavun yememi istiyo, ama erik ye diyo. Ben o an anladım ki, havalar hakikaten çok sıcak arkadaş. Sıcaktan insanların beyinleri bulanıyo, ve ben o sıcakta bisiklet kullanıyor, performans yapıyorum. O anda kendime inanamadım. Çünkü ben hakikaten sıcak-soğuk takmam. 50 derece sıcaklıkta da bisiklete binerim. Eksi yirmi derecede de. Oğa güre kıyafetlerimiz var. Ama o an anladım ki, hakkatten çok sıcakmış be kardeşim. Dedim afiyet olsun size, bastım pedala. Pedal basarken de, yigenim erik ye’nin olağanüstü insansı tınısı, dudağımın kenarına, kalıcı küçücük gülümseyişler yerleştirdi hep yol boyunca. * Gündüz yanan sokak lambası kadar da nedense hiçbir şey beni hüzünlendiremiyor. Uzun uzun bakıyorum onun o öyle söndürülmemişliliğine, onun o öyle unutulmuşluğuna, dışlanmışlığına, tek başınalığına, onun o öyle boynu eğilmişliğine. * Hayatta da bisiklet kullanırken en sevdiğim bir şey varsa, o da, yol kenarındaki çalılıklarda, pisikletimden korktuğu için, hışır hışır diye kaçışan kertenkeleleri kaplumbağaları görüzlemek, duyuzlamaktır. Başka da hiçbir şey değildir. * Yazın evde donla gezmem sebebi ile, bu sene hiç veremedim ya çöpü apartman görevlisine, ona çok canım sıkılıyor. Ben şimdi tam böyle evde donla geziyorum, bayaa geziyorum yani, hop yatak odası, hop salon, hop çalışma odası, geziyorum, hiç yerimde durmam, ev benim için durmalık bi yer değildir, hep gezilir, hiçbir yer benim için durmalık değildir, hiç sevmem ben durmalık yerleri, delirdim haa iyicene, evde donla gezdiğim için, anaa bi bakıyorum zil çalıyo, bi bakıyorum gözetleme deliğinden, apartman görevlisi çöpü almaya gelmiş, haydaa, ordan bi koşturuyorum, çalışma odama, şortum çalışma odamda, en azından bi şort giymeliyim, yim, şortu giyiyorum, sonra diyorum, ulan ayı gibi mi çıkıcam kapıya, bi şortla olmaz, bence tişört de giymeliyim diyorum, tişört de salonda, hop salonda tişörtümü giyiyorum, bu defa da, parmak arası terliklerimden bir an önce kurtulmalıyım diye düşünüyorum, normal terlikimsi ayakkabım yatak odasında, hop ordan onu da giyip çıkıyorum ki kapıya, teheeey, apartman görevlisi uçuzlamış. Elimde çöple kalakalıyorum öyle bi süre. Gözümden sicim gibi yaş akıtıp içeri giriyorum sonra. Sonra dışarı çıkıp çöpümü kendim atıyorum. Ama duur, sen dur. Bir dahakine gözümü kararttım, donla çıkacam. O denli gözümü kararttım. Dayak yeme pahasına bile olsa. Resmen sinirlerim bozuldu ama. * Soru: Tırt sıvı sabunu nasıl anlarız? Cuvap: Eğer sıvı sabun kutusunun başlığı, misal mor iken, sıvı sabunun kendisi yeşil ise, o an anlamalıyız ki, o orijinal kutunun normalde mor olan orijinal sabunu bitmiş, içine bir başka renk tırt sıvı sabun konulmuştur. Burdan bence anlayabiliriz. Yaa bu nasıl bi soru, bu nasıl bi cevap ama. Hayır beni de konturpiyde bırakıyorsun. Ciddi ciddi cevap verdiriyorsun. * Kumandayı televizyona doğru tersten tuttuğumuzu anladığımız o andaki o kendini salak gibi hissetmenin, inceden de kendinden utanmanın, çok sahici bir gerçekliği var. Hayır niye utanıyosak. * İki ucu keskin bıçak varken, iki ucu boklu değnek neden. Neden?* Sinemada patlamış mısır yemek de esasında ne zor oluyor yarabbim. Böyle gürültüde falan iyi gidiyo da, birdenbire böyle bi sessizlik oluyo filmde, o zaman ağzında bi sürü patlamış mısırla kalı-kalıveriyorsun. Ağzını eskaza bi oynatsan bisürü ses çıkıyo o ağzın içinden. Öyle kalı-kalıveriyorsun. Ta ki, gürültü başlayana kadar. * O değil de, bazen düşünüyorum da, çünkü ben bazen düşünürüm, Ceylan, küçükken, belki sevmezdik etmezdik ama, en azından ne olduğu belliydi Ceylan’ın. Seni sevmeyen ölsün diyodu, ya niye ölsün falan diyoduk ama, içten içe de, biliyoduk ki, Ceylan öyle bi insandı. Öyle bi karakter edinmişti. Ne olduğu belliydi. Şimdi bana kalırsa ne olduğu gerçekten belli değil. Hiçbi kefeye koyamıyorum.* Hani böyle 05 kalemimizin ucu, apansızın bitiyo da biz bir şeyler yazarken, biz bir şeyler çizerken, sonra biz, acaba kalemimizin içinde uç var mı diye sallıyoruz ya o kalemi, içinde uç veya uçlar olduğuna dair o büyülü sesi duyuyoruz ya sonra kalemin içinden gelen, işte o anın, son derece muştulu bir hali var. Ölürüm o muştu için.* Son olarak şunu söyleyeyim ki, nerede bir, misafirlikte, en son çayı bittiğinde, gayrı çay içmeyeceğini belirtmek için, çay kaşığını, bardağının tepesine yerleştiren bir insan var, orada, hala, muhteşem bir geleneği yaşatmak isteyen, gerçekten güzel bir insan var. * Sevgilerimle. ALPAY ERDEM..
penguen dergisinden alıntıdır..
Konu: Ben...alpay erdem yazısıdır 
Çarş. Eyl. 24, 2008 4:40 pm
